Güzel İstanbul’umun güzel sakinleri, sokak köpekleri yine kafeslere tıkılıyor. Kentleşmenin götürüsü nedeni ile filikalar yerine kamyonlara yükleniyor. Hayırsız Ada yerine İstanbul’un dışına ormanlık alanlara atılıyor veya kafesler içinde aç susuz yaşamaya mahkûm ediliyorlar. Tek suçları yaşadığımız dünyayı bizimle paylaşmaları. Neredeyse 100 senedir süren bu soykırım çalışmaları her defasında toplu ölümler ile sonuçlanmış olsa da, bu hayvanlar doğa ananın kendilerine verdiği güç ile tamamen yok olmadılar. İnsanoğlunun doğa anaya karşı neredeyse 100 yıldır süren bu direnişi, maalesef Ezber’e yapılmaktadır. Ölenlerin sadece “köpek” olması bu suçu işleyenlerin vicdanını rahatlatmaktadır. Peki ya tüm bu yapılanlar bize yapılsaydı?

“Türkiye’deki sokak hayvanları bu filmi 100 yıldır her gün izlemektedir. Şimdi sıra bizde…”

“Ezber” kısa filmi ve kamera arkası İZ belgeselinde.